ခ်စ္သူမ်ားေန႔တဲ့လား

ဒီေန႔ ..
ေဖေဖၚဝါရီ ၁၄ရက္
“ခ်စ္သူမ်ားေန႔” တဲ့လား
ညီမေလးေရ ...
ရင္ခုန္ေနသလား
ကဒ္ကေလးေတြ၊ ပန္းကေလးေတြ ..
ေခ်ာကလက္ေလးေတြ၊
... ေတြ၊ .... ေတြ
ဟိုက သည္က
အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီး ..
မင္းရေနသလား ...

လူငယ္ေတြလဲ ... အုတ္အုတ္က်က္က်က္
လူလည္ေတြလဲ ... ႐ႈပ္႐ႈပ္ယွက္ယွက္
လူလတ္ေတြလဲ ကသုတ္ကရက္
လူတတ္ေတြကလဲ ဗ႐ုပ္ဘယက္၊
ေအာ္ ...
တကယ္ေတာ့ ...
ဒီေန႔ဟာ ...
ဂေရဂိုရီယံ ကမၻာသံုး ေနျပကၡဒိန္ရဲ့
၄၅ ရက္ေျမာက္ေန႔ ...
“ကေလာဒီယပ္စ္” ဆိုတဲ့
သေဘာမႀကီးျမတ္တဲ့ ပေဒသရာဇ္
ဧကရာဇ္ဘုရင္ယုတ္ရဲ့အမိန္႔ကို လစ္လ်ဴေသြဖည္ၿပီး
ခ်စ္သူေတြကို တိတ္တဆိတ္ လက္ထပ္ေပးတဲ့
တာနီၿမိဳ႕က Saint Valentinus ဆိုတဲ့
သူေတာ္စင္ပုဂၢိဳလ္ႀကီး
ေရာမမွာ ..
ႏိွပ္စက္ၿပီးေခါင္းျဖတ္ခံရတဲ့ေန႔ပါ ....
သူတို႔ဟာသူတို႔
ဂုဏ္ျပဳရင္ျပဳပါေစ ...
တို႔ေတြနဲ႔ အေဝးႀကီးပါကြယ္ ...

ညီမေလးရယ္
တစ္ခုေလာက္
ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားပါဦး
မေန႔က ...
ေဖေဖၚဝါရီလ ၁၃ရက္ေန႔ေလ
လြန္ခဲ့တဲ့ ၉၄ႏွစ္ကာလက
ေႏြအကူး ...
ေလ႐ူးေတြ ေဝေနတဲ့
အဲဒီေန႔ ....
စေနေန႔ မနက္
အ႐ုဏ္တက္လို႔
မိုးေသာက္က်င္းတဲ့အခိ်န္မွာ ....
“ထိန္လင္း” ဆိုတဲ့
ကေလးငယ္ကေလး ...
ဟိုး အညာက နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕မွာ ..
ေမြးဖြါးခဲ့တယ္
သူက ...
စာေပကိုခ်စ္တယ္
အမွန္တရားကို ခ်စ္တယ္
ခ်စ္သူကိုခ်စ္တယ္
ရင္ေသြးေတြကို ခ်စ္တယ္
အဲဒါေတြ အားလံုးထက္ပိုၿပီး ...
တို႔တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္သတဲ့

ေယာက်္ားေကာင္းတို႔ရဲ့ သတၲိ၊
ေယာက်္ားေကာင္းတို႔ရဲ့ သမာဓိ၊
ေယာက်္ားေကာင္းတို႔ရဲ့ သီလ၊
ေယာက်္ားေကာင္းတို႔ရဲ့ စာဂ
ေယာက်္ားေကာင္းတို႔ရဲ့ သိကၡာ၊
ေယာက်္ားေကာင္းတို႔ရဲ့ ပညာ၊
ေယာက်္ားေကာင္းတို႔ရဲ့ သစၥာ၊
သူ႔မွာ အကုန္ရိွသတဲ့ ....

ေနာက္ဆံုး ...
အဲဒါေတြအကုန္လံုး
တိုင္းျပည္ကိုေပးၿပီး
ဘာမွ ယူမသြားရွာေလတဲ့ ....

ခ်စ္သူေကာင္းတစ္ေယာက္
ေယာက်္ားေကာင္းတစ္ေယာက္
ဖခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္
အေၾကြေစာခဲ့ရတဲ့ ၾကယ္တစ္ပြင့္
တို႔ရဲ့ ...
မ်ိဳးခ်စ္သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ကိုေတာ့
ခ်စ္ဖို႔ေမ့ေနၾကတာ
ရင္နာလိုက္တာကြယ္

“ေဖေဖၚဝါရီဆယ့္သံုးမွာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ပါ။
တေထာင့္ကိုးရာတဆယ့္ငါး၊
ေရွ့ေနဦးဖာ သား။
ဇာတိနတ္ေမာက္ မေကြးခရိုင္၊
သိၾကမ်ားခုတိုင္။
ႀကံ႕ႀကံ႕ခိုင္တဲ့ဇာနည္ဖြား၊
မိခင္ေဒၚစု သား ...”


ငယ္ငယ္က
ဆိုခဲ့ရတဲ့ ကဗ်ာေလး ...
အခုေတာ့ ဘယ္မွာလဲ

ကိုယ္နဲ႔ ဘာမွမဆိုင္တဲ့
အီတလီက သူေတာ္စင္ကို
သူတို႔ဟာသူတို႔ ဂုဏ္ျပဳၾကရာက
ျဖစ္လာတဲ့ “ဗယ္လင္တိုင္းေန႔” ဆိုတာထက္ ..
အဲဒီေန႔မတိုင္ခင္ တေန႔ဟာ
တို႔ေတြအတြက္ ..
ပိုၿပီး ေလးနက္ျပန္႔က်ယ္တဲ့
အဓိပၸာယ္ ရိွပါတယ္ကြယ္ ...
ဒီႏွစ္ေတာ့ ရိွပါေစေတာ့
ညီမေလးရယ္ ....

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ခ်စ္ပါလွ်င္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေမြးေန႔ (ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁၃ ) နီးလာလို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက သူငယ္တန္းကေန ၄ တန္းအတိ ေက်ာင္းမွာ ဆိုခဲ့ရတဲ့ ကဗ်ာေလးကို မသိေသာသူမ်ား သိေစရန္ႏွင့္ သိၿပီးေသာ သူမ်ားလည္း ျပန္လည္ အမွတ္ရေနေစရန္ တင္လိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းမွာတုန္းက အမ်ိဳးသားေန႔၊ ျပည္ေထာင္စုေန႔၊ အာဇာနည္ေန႔၊ လြတ္လပ္ေရးေန႔ စတဲ့ ေန႔ႀကီးရက္ႀကီးေတြ နီးကပ္လာတိုင္း ေဟာေျပာပြဲလုပ္ရင္ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကပဲ ေဟာေျပာပြဲ လုပ္ရင္းနဲ႔ ေဟာေျပာၿပီး တိုင္ေပးလို႔ လိုက္ဆိုရာက ရခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္သူေရးလို႔ ေရးမွန္း မသိခဲ့ဘူး။ သိသူမ်ားရွိၿပီး ေျပာျပေပးႏိုင္ရင္ေတာ့ အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ပါ့မယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ခ်စ္ပါလွ်င္
သူလိုကိုယ္က်ိဳး စြန္႔ဖို႔ပင္
ေငြကိုမခင္၊ ဂုဏ္မမက္
အာဏာအဆိပ္၊ ထိပ္မတက္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္အာင္ဆန္း ခ်စ္ပါလွ်င္
သူလိုရဲေသြး ေမြးဖို႔ပင္
ရန္သူဆိုလွ်င္ မေၾကာက္စတမ္း
ျမန္မာ့သတၱိ စမ္းခ်င္စမ္း။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ခ်စ္ပါလွ်င္
သူလိုတာ၀န္ သိဖို႔ပင္
မိခင္တိုင္းျပည္ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း
ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ သူရဲေကာင္း။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ ကိုယ္က်ိဳးလံုး၀မဖက္ဘဲ ဘ၀ေပး၊ အသက္ေပး စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံခဲ့တဲ့ သမိုင္းကို လူႀကီး၊ လူလတ္။ လူငယ္၊ လူရြယ္၊ ကေလး အားလံုး ရင္ထဲမွာ နက္ရႈိင္းစြာ အျမဲတမ္း ကိန္းေအာင္းေနေစၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို အျမဲတမ္း အေလးျပဳေနႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳ လိုက္ပါတယ္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
http://nge-naing.blogspot.com/

မိမိသာလွ်င္ သူရဲေကာင္း

ေက်ာင္းကန္ရိပ္မွာ
ေဒါင္းလံ မခ်ိတ္္
ေဒါင္းသံ ဆိတ္ေနတဲ့ ယခုအခါ။

ေဒါင္းမတြန္ျငား႕၍ ထင့့္္
ေက်ာင္းမြန္တံခါးလဲ ပိတ္ေနရွာ။

ႏွစ္ေတြက ၾကာ
ေခတ္ေတြက နာ
ပညာေတြက ဆိတ္သုဥ္း
အခ်ိန္ေတြကလဲ ျပဳန္း
ၾကာမဆံုး နာမဆံုး
လာပါအံုး။

လာပါအံုးေခၚလဲ မလာ
ကယ္ပါအံုးေခၚလဲ မကယ္
မိမိကိုသာ ကိုးကြယ္ပါမွ
ကိုယ့္နယ္ ကိုယ္အားထား
ကိုယ့္ဓားကို ကိုယ္ကိုင္စြျဲပီး
သူရဲေကာင္း ကိုယ္တုိင္လုပ္မွ
ဟုတ္ေပ့ စံထံုး။
လုပ္ေဟ့ အျမန္ဆံုး။ ။

တင္မိုး
၆၊ ဇူလိုင္၊ ၁၉၉၉
အဂၤါေန႔ နံနက္ခင္း

ကြယ္လြန္သူ သူငယ္ခ်င္းသို႔ (တကၠသိုလ္မင္းေမာ္၊ ၁၉၃၃-၂၀၀၅)

ေမာင္စြမ္းရည္
ဒီဇင္ဘာ ၂၇၊ ၂၀၀၉

သူငယ္ခ်င္းေရ
မင္းလဲေသမ်ိဳး၊ ငါေသမ်ိဳးမို႔
အစိုးမရ အနတၱ
(အစိုးရလဲ အနတၱ)

သူငယ္ခ်င္းေရ
မင္းလည္းဆရာ၊ ငါဆရာမ႔ို
သမၼာအာဇီ၀ ရွိသမွ်မွာ
ပညာအဇီ၀ ျမတ္ၿပီပ
ေနက်ိဴးနပ္စြ ဆိုအပ္လွ။

သူငယ္ခ်င္းေရ
မင္းလဲစာဆို၊ ငါစာဆိုမို႔
ကုသိုလ္မလပ္ လ႔ူထုပၸတ္ကို
၀ိပႆနာရႈ စာဆိုမႈနဲ႔
အကုသိုလ္ကင္း ၾကည္စိတ္လင္းလို႔
မင္းလဲေပ်ာ္ရ ငါေပ်ာ္ရ

သႏၱရသ ကဗ်ာက
မေဟာ္က၀ိ “ေဇာ္” တပည့္မို႔
ေမွ်ာ္မိ အမတ ျမတ္ဘ၀
ကဗ်ာကုသိုလ္ စာကုသိုလ္နဲ႔
ကုသိုလ္ျပဳသမွ် ဖို႔ဘာက
အမွ် အမွ် အမွ် ယူလိုက္ပ
သာဓု သာဓု နုေမာ္ဒန။ ။

(မတ္ ၂၄ ။၂၀၀၅)

စာသင္ေက်ာင္းက ေဒါင္းအိုးေ၀

စာသင္ေက်ာင္းက ေဒါင္းအိုးေဝ
ထိန္လင္း
ၾသဂုတ္ ၈၊ ၂ဝဝ၉

“ေက်ာင္းနံရံတဝိုက္
ေဒါင္းအလံေတြ ျပန္စိုက္မယ္” တဲ့
မင္းကိုႏိုင္ရဲ႕ စကားဟာ
ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ တရားလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

စာသင္ေက်ာင္းဆိုတာ
အာဏာေတြ ပါဝါေတြမရွိ
မာယာဆိုတာလည္း နတၳိ
မရွိတရားေတြက အမ်ဳိးမ်ဳိး

ဒါေပမယ့္ ...
ေခတ္ဆိုး စနစ္ဆိုးေတြ ေျပာင္းေစဖို႔
ေဒါင္းေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။


ေဒါင္းဆိုတာ ..
သာယာတဲ့အသံနဲ႔
နားဝင္ပီယံ ခ်ဳိျမ
အဆင္းလည္း လွေပမယ့္
ကေဒါင္း နဲ႔ ခြပ္ေဒါင္း
လိုရင္ေတာ့ အသြင္ေျပာင္းပါတယ္။

ရွစ္ဆယ့္ရွစ္က ေဒါင္းအိုးေဝ
ေက်ာင္းတံခါးေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္
လယ္ကြင္းေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္
ေတာေတာင္ေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္
အက်ဥ္းေထာင္ေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္
ၿမိဳ႕ရြာေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္
မရပ္ .. ဘယ္ေတာ့မွ မရပ္
မျပတ္ .. မ်ဳိးဆက္လည္း မျပတ္
စိတ္ဓာတ္ေတြ ပီျပင္
ရာဇဝင္ေတြ မရိုင္းေစဖို႔
ေက်ာင္းတံတိုင္းေတြမွာ
ေဒါင္းသမိုင္းေတြ ရွိေနမယ္။ ။

၈၊ ၈၊ ၂ဝဝ၉
http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=4597&Itemid=1

My First Day at School - POEM

My First Day at School

A millionbillionwillion miles from home
Waiting for the bell to go. (To go where?)
Why are they all so big, other children?
So noisy? So much at home they
Must have been born in uniform
Lived all their lives in playgrounds
Spent the years inventing games
That don't let me in. Games
That are rough, that swallow you up.

And the railings.
All around, the railings.
Are they to keep out wolves and monsters?
Things that carry off and eat children?
Things you don't take sweets from?
Perhaps they're to stop us getting out
Running away from the lessins. Lessin.
What does a lessin look like?
Sounds small and slimy.
They keep them in the glassrooms.
Whole rooms made out of glass. Imagine.

I wish I could remember my name
Mummy said it would come in useful.
Like wellies. When there's puddles.
Yellowwellies. I wish she was here.
I think my name is sewn on somewhere
Perhaps the teacher will read it for me.
Tea-cher. The one who makes the tea.

Roger McGough