မုန္တိုင္းေဘးမွ လြတ္ခဲ့သည့္ ကေလးမ်ား စိတ္ဓာတ္အင္အား လိုအပ္ေန

ဒီဗြီဘီ 5 ဇူလိုင္ 2008
ေနာ္ေအးေဖာ ဒီဗြီဘီ သတင္းေထာက္ ထုိင္း

မုန္တိုင္းေဘးဒဏ္ သင့္တာ ၂ လ ျပည့္ျပီတဲ့ ရာ၀တီတိုင္းမွာ စိတ္ဓာတ္အင္အား ကုစားျဖည့္ဆည္းေပးဖို ့ လိုအပ္ေနတဲ့ ကေလးေတြ အမ်ားအျပားရွိေနပါတယ္။

ရန္ကုန္ၾကည့္ျမင္တိုင္ျမိဳ့နယ္မွာ သာဓုေက်ာင္းတိုက္က ေရြွည၀ါဆရာေတာ္ ဦးပညာသီဟ ဦးေဆာင္တဲ့ အဖြဲ ့က ျပင္စလူျမိဳ ့နယ္အပါအ၀င္ ေက်းရြာေတြမွာ ၇ရက္ၾကာ ေလေဘးေထာက္ပံ့ေရး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ကေလးေတြက ေၾကာက္ရြံ ့ထိတ္လန္ ့ေနဆဲျဖစ္ျပီး သားခ်င္းေတြ ျပန္ေရာက္လာ ေလမလားလို ့ ေမွ်ာ္ေနၾကတဲ့ အတြက္ မိဘမဲ့ ကေလးေတြကို ေမြးစားျပီး ပညာသင္ ၾကား ေပးဖို ့ကိစၥ မျဖစ္ေျမာက္ေသးဘူးလို ့ဆရာေတာ္ ဦးပညာသီဟက မိန္ ့ ပါတယ္။

“ ေၾကာက္ရြံ ့ထိတ္လန္ ့စိတ္ေတြ၊ နာက်ည္းစရာေတြ စိတ္ေ၀ဒနာေတြ ခံစား ခ်က္ေတြ မျပယ္ေသးတဲ့ အတြက္ ဘယ္လိုဘဲ ႏွစ္သိမ့္ ေဖ်ာင္းဖ်ျပီးေတာ့ အားေပး သိမ္းသိမ္းျပီး ေျပာေပမဲ့လည္း မရပါဘူး”
ေဆြမ်ဳိးေတြ ဆရာ ဆရာမေတြ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ စတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က ေဖးဖ ကူညီရင္ မိဘမဲ့ကေလးရဲ႕ စိတ္က်န္းမာေရး အေျခအေန သက္သာရရႏိုင္မယ္လို ့ဆရာ ေတာ္က မိန္ ့ပါတယ္။

မုန္တိုင္းေဘးသင့္ေဒသမွာ အေလာင္းးေတြရွိေနဆဲျဖစ္လို ့ လူေသအေလာင္း 20 ကို သရ ဂံုတင္၊ မီးရႈိ ့သၿဂၤ ိဟ္ေပးခဲ ့ျပီး က်ြဲ ႏြား တိရစၧာန္ 17 ေကာင္ကိုလည္း သၿဂၤ ိဟ္ခဲ့တယ္လို ့ ဆရာေတာ္က မိန္ ့ၾကားပါတယ္။
က်န္းမာေရးမေကာင္းတဲ့ ေလေဘးဒုကၡသည္ေတြကိုလည္း ေဆး၀ါးကုသမႈေပး ခဲ့ျပီး ေဒသခံ ေဆးခန္းေတြကိုလည္း လိုအပ္တဲ့ ေဆးပစည္းေတြ လွဴဒန္းခဲ့တယ္လို ့ဆ ရာေတာ္က မိန္ ့ပါတယ္။

‘ ေဆးကုေပးစရာရွိတာ ေဆးကုေပးတာေပါ့၊ ေရကန္ေတြ ညစ္ညမ္းေနတာ သုတ္သင္ျပီးေတာ့ ဆည္ေပးတာေပါ့၊ ေက်ာင္းသားေတြကို စာအုပ္စာတမ္းေတြ ေထာက္ ပံ့ေပးတယ္ေလ”
ဆန္၊ ပဲ၊ ဆီ၊ မိုးကာ၊ အိုးခြက္၊ ေပါက္တူး၊ လၢ၊ အ၀တ္အစားစတဲ့ တတ္ႏိုင္တာ ေတြကို ေထာက္ပံ့ကူညီခဲ့တယ္လို ့ဆရာေတာ္က အသိေပးမိန္ ့ၾကားပါတယ္။

လုပ္ငန္းအရင္းအႏွီးမရွိတဲ့ သူေတြက မ်ဳိးစပါးရရင္ေတာင္ ကဇင္း( ကန္သင္း) ေဘးမွာ ထိုင္ေနရံုဘဲေပါ့၊ လယ္ထြန္စရာစက္ရွိလားဆိုတာ ကိုယ္မေပးႏိုင္တဲ့အတြက္ ကိုယ္မေပးဘူးေလ” စိုက္စရာေကာက္စပါးရွိလား’ ဆိုတာ မေမးဘူးေလ ကိုယ္မွ မေပးႏိုင္တာ၊

“ကိုယ္မေပးႏိုင္ဘဲနဲ ့ သြားေမးလို ့မရွိဘူးဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ စိတ္ေကာင္းမွာလဲ၊ ကိုယ္ေပးႏိုင္တာကိုဘဲ ေမးတယ္၊ မေပးႏိုင္တာကို မေမးဘူး၊ သူတို ့လုပ္စားကိုင္စားးတဲ့ ဘ၀အေျခအေနေတြ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာကုိ မေတြးဘူး၊ ေမးလည္း မေမးဘူး၊ သူတို ့ေျပာရင္လည္း “မေျပာေတာ့နဲ ့ ရပ္ထား စိတ္အေကာင္းမွာ စိတ္ဆင္းရဲ မွာ စိုးလို ့’